 |
|
|
| nadzieja.pl > czytelnia > pusty... |
 wydrukuj |
dokument tekstowy |
||
|
PUSTY GRÓB |
|
TAJEMNICA PUSTEGO GROBU
O ocenę debaty pod kątem faktów poproszono pięciu naukowców, zaakceptowanych przez obie strony. Kiedy debata dobiegła końca, ani jeden z nich (sic!) nie oddał głosu za argumentacją prof. Flew. Czterech uznało argumenty za zmartwychwstaniem Jezusa za bardziej przekonywujące, a piąty wstrzymał się od głosu. Jeden z nich powiedział:
Nikt nie sfilmował zmartwychwstania Jezusa. Nie ma więc fizycznego dowodu Jego zmartwychwstania, ale nie ma też dowodu przeciwko niemu! Czy brak materiału dowodowego uniemożliwia osiągnięcie sprawiedliwego wyroku? Bynajmniej. Nikt nie sfilmował T. McVeigha, gdy zaparkował ciężarówkę z dwiema tonami materiałów wybuchowych przed budynkiem rządowym w Oklahoma City, zabijając 168 osób, a jednak ława przysięgłych i sędziowie uznali, że jest dość dowodów poszlakowych, aby wydać wyrok. Każdy, kto chce wydać rzetelny i sprawiedliwy werdykt w sprawie zmartwychwstania Jezusa, powinien najpierw zbadać istniejący materiał dowodowy. Zapoznajmy się z najważniejszą częścią tego materiału. CZY GRÓB JEZUSA BYŁ PUSTY? Teorie zakładające, że Jezus mógł przeżyć ukrzyżowanie i opuścić grób, powstały, gdy medycyna i archeologia były w powijakach. Dr med. William Edwards tak podsumował swe badania w tej sprawie:
Historycy akceptują starożytne wydarzenia jako wiarygodne nierzadko na podstawie tylko jednego sprawozdania. Tymczasem o pustym grobie Jezusa świadczy kilka pozabiblijnych wzmianek. Ma on także za sobą atestację czterech źródeł, jakimi są Ewangelie.[3] Historyk Michael Grant napisał:
Wszystkie
starożytne relacje zgadzają się co do tego, że ciało Jezusa złożono w
grobie, który trzeciego dnia był pusty. Ewangelie powstały w czasie, gdy
żyło wielu świadków tych wydarzeń, w tym liczni wrogowie chrześcijaństwa,
a jednak nikt tego faktu nie kwestionował. Nawet antychrześcijańska
polemika żydowska nie zaprzeczała, że na trzeci dzień od śmierci Jezusa
grób był pusty. Przywódcy żydowscy mogliby łatwo zdyskredytować
zmartwychwstanie Jezusa, gdyby grób nie był pusty. Zamiast tego przekupili
żołnierzy, aby zrzucili odpowiedzialność za pusty grób na uczniów Jezusa
MAT. 28,11-15. [ Żydzi otaczali groby proroków dużym szacunkiem MAT. 23,29; DZ. AP. 2,29.[5] Chrześcijanie mieli wiele czci dla grobów męczenników. Czemu grób Jezusa nie stał się przedmiotem takiej czci w pierwszych wiekach? Odpowiedź jest prosta: Chrześcijanie wierzyli w zmartwychwstanie Jezusa. Chrześcijaństwo, które zasadza się na wierze w zmartwychwstanie Jezusa, nie pozyskałoby zwolenników w Judei, gdzie Jezus został stracony i pochowany, gdyby grób, w którym Go złożono, nie był pusty. A przecież to z Judei pochodziły pierwsze tysiące chrześcijan DZ. AP. 4,4. Jedna z teorii zaprzeczających zmartwychwstaniu Chrystusa sugerowała błąd w Ewangeliach, mający dowodzić ich późnego powstania. Jeszcze niedawno katolicki biblista John Dominic Crossan z uniwersytetu De Paul w Chicago, który wiedzie prym w tzw. Jesus Seminar, posłużył się tym argumentem, dowodząc, że ciało Jezusa nie mogło być złożone w grobie, ponieważ ofiary ukrzyżowania zawsze pozostawiano ptakom i psom na pożarcie, albo wrzucano je do wspólnego dołu.[6] Odkrycie szkieletu Johanana ukrzyżowanego w Judei w czasach Jezusa, podważyło zasadność tych zarzutów. Jego ciało spoczywało bowiem w grobowcu! I choć ten los nie spotkał wszystkich ukrzyżowanych, to jego grób potwierdza sprawozdanie Ewangelii, że w czasach Jezusa wydawano ciała ukrzyżowanych tym, którzy chcieli je pochować. CZY UCZNIOWIE WYKRADLI CIAŁO JEZUSA? Inna z teorii zakładała, że ciało Jezusa wykradli z grobu uczniowie. I choć od ponad 200 lat odrzucają ją nawet najbardziej sceptyczni uczeni, ponieważ jest nie do utrzymania w świetle obecnej wiedzy,[7] to wciąż pojawia się w dyletanckich opracowaniach, dlatego poświęćmy jej trochę miejsca, zaczynając od knowań jerozolimskich kapłanów, które są jej źródłem:
Żołnierz rzymski, który zagapił się czy zdrzemnął na służbie, tracił życie, co przyczyniało się do najwyższej czujności, zwłaszcza wart nocnych.[8] Straż przy grobie Jezusa tworzyli zapewne żołnierze rzymscy, ponieważ straży świątynnej arcykapłan nie musiałby przekupywać. Żołnierze udali się z wieścią o zmartwychwstaniu najpierw do arcykapłanów, dlatego że Piłat oddał im wcześniej straż do ich dyspozycji.
Czy żołnierze naprawdę zasnęli na warcie? Jeśli tak, skąd wiedzieliby, że ciało Jezusa wykradli z grobu Jego uczniowie? Każdy adwokat ośmieszyłby w sądzie takie zeznanie świadków!
Pozostaje
też problem głazu, który ważył ponad tonę, a spoczywał w wyżłobieniu,
które obniżało się ku wejściu. Po usunięciu klina łatwo staczał się i
zakrywał wejście, co mogła uczynić nawet jedna osoba. Natomiast wtoczenie
go z powrotem w górę wyżłobienia wymagało siły kilku mężczyzn. Jak więc
uczniowie odsunęliby głaz, nie budząc straży? Musieliby przekupić
strażników, co nie wchodzi w grę. Po pierwsze, nie bardzo mieliby czym. Po
drugie, na przekupstwo w takiej sprawie żołnierze nie poszliby, gdyż
straciliby życie, gdyby doszło to uszu kapłanów i Piłata. Po trzecie,
reakcja uczniów Jezusa, gdy zobaczyli pusty grób, dowodzi, że podobnie jak
strażnicy i arcykapłani, nie mieli oni pojęcia, co się stało z ciałem;
płacz i konsternacja towarzyszyły przecież nie tylko kobietom, które
przyszły w niedzielę, aby namaścić ciało Jezusa, ale i samym apostołom. [ Ludzie kłamią, aby coś zyskać. Ale co mieliby zyskać apostołowie obstając przy zmartwychwstaniu Jezusa, gdyby było oszustwem? Historia nie zna przypadku, aby ludzie dali się kamienować, biczować, więzić, rzucać na pożarcie dzikim zwierzętom, palić na stosie, krzyżować za kłamstwo, które sami wymyślili. Owszem, ludzie umierają za fałszywą wiarę, gdy są zwiedzeni, ale nikt nie umiera za oszustwo, którego jest świadom! Uczniowie byli zgodni, że widzieli Jezusa po śmierci, i to nie jako ducha, lecz w ciele. Jezus po zmartwychwstaniu kilkakrotnie jadł, aby pokazać, że nie jest duchem: łamał chleb z dwoma uczniami w Emaus ŁUK. 24,30, spożył kolację i śniadanie z apostołami ŁUK. 24,42-43; JAN 21,12-13, a także posiłek przed wniebowstąpieniem DZ. AP. 1,4. Jezus nie był po zmartwychwstaniu duchem, lecz człowiekiem z krwi i kości, dlatego, gdy uczniowie myśleli, że widzą ducha, rzekł:
Uczniowie rozpoznali Jezusa: „A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon” MAT. 28,17; ŁUK. 24,31.35. Zauważmy przy tej okazji, że rozpoznali Go nie jako ofiarę straszliwej śmierci na krzyżu, lecz jako pełnego chwały Syna Bożego! Czy człowiek, który utracił litry krwi, pobity, z posiekanymi plecami, wyłamanymi stawami, naruszonymi ścięgnami i nerwami kończyn, przebitymi stopami i rękami, który przeleżał trzy dni w grobie bez pomocy medycznej, mógłby przejść kilka kilometrów, jak Jezus z dwoma uczniami do Emaus? Po czym powrócić do Jerozolimy i przekonać resztę uczniów, że jest Synem Bożym, który właśnie pokonał śmierć i jest godzien boskiej czci? Ci, którzy to zakładają, zwykle nie zdają sobie sprawy, że byłby to cud nie mniejszy niż zmartwychwstanie! Nie mają też wyjaśnienia dla tego, że widziało Go kilkuset świadków, niektórzy więcej niż jeden raz.[9] Apostoł Piotr powiedział:
Uczciwość pierwszych chrześcijan była jednym z powodów szybkiego wzrostu chrześcijaństwa.[10] Zauważmy, że ewangeliści spisali wiernie nawet fałszywe zarzuty pod adresem Jezusa.[11] Nie ukrywali też swoich omyłek.[12] Gdyby ich relacja o zmartwychwstaniu Jezusa była zmyślona, po cóż mieliby wspominać o swej ambarasującej ucieczce przy Jego aresztowaniu MAT. 26,56, o zaparciu się Piotra MAR. 14,66-72, o zawołaniu ukrzyżowanego Jezusa: „Boże mój, czemuś mnie opuścił” MAT. 27,46, czy o niewierze Tomasza? JAN 20,19-29 Za wiarygodnością opisu Ewangelii przemawia też fakt, że Chrystus najpierw ukazał się kobietom. W ówczesnej patriarchalnej kulturze nikt nie wymyśliłby historii z kobietami w roli pierwszych świadków, gdyby zależało mu na wiarygodności. Zeznanie kobiet miało wtedy tak małą wartość, że nie mogły nawet świadczyć w sądach! Fakt, że Jezus ukazał się najpierw kobietom, był dla pierwszych chrześcijan niewygodny. Z pewnością nie wymieniliby kobiet jako pierwszych świadków pustego grobu Jezusa, gdyby tak nie było. Kłamstwo nie wyjaśnia też niezwykłej zmiany, jaka zaszła w uczniach Jezusa na trzeci dzień po Jego śmierci. Po aresztowaniu Jezusa utracili wiarę, że był Mesjaszem. Niektórzy powrócili do swych dawnych zajęć, jak łowienie ryb. Inni ukryli się za zamkniętymi drzwiami w obawie przed Żydami, aby uniknąć losu Jezusa JAN 20,19. Historyk Michael Green zauważył:
Ci sami zalęknieni i zrezygnowani uczniowie w kilka dni później działali w imieniu Jezusa z większym zapałem i wiarą, niż za Jego życia! Zamiast uciekać i zapierać się Jezusa, jak kilka dni wcześniej, byli gotowi umrzeć za swe przekonania. Nawet ich wrogowie odnotowali tę zdumiewającą metamorfozę. Co oprócz zmartwychwstania Jezusa mogłoby wyjaśnić tak drastyczną przemianę w nich? Jak inaczej niż zmartwychwstaniem Jezusa wyjaśnić zmianę w nastawieniu Jakuba, który wcześniej wraz z resztą braci Jezusa nie wierzył w Niego JAN 7,5, potem zaś stanął na czele Kościoła w Jerozolimie i dał się ukamienować za wiarę w Chrystusa? Apostoł Paweł wyjaśnia to pisząc, że Jakub był wśród tych, którzy widzieli zmartwychwstałego Jezusa 1 KOR. 15,7. Sam Paweł początkowo również był sceptykiem, a nawet prześladował chrześcijan za wiarę, że Jezus jest Synem Bożym DZ. AP. 9,1-2. W drodze do Damaszku, gdzie na rozkaz Sanhedrynu miał rozprawić się z chrześcijanami, zobaczył zmartwychwstałego Jezusa DZ. AP. 26,15-16; 1 KOR. 9,1; 15,8, co go przemieniło na zawsze. Fenomen chrześcijaństwa nie pozwala się wyjaśnić bez fenomenu zmartwychwstania Jezusa. W przeciwnym razie, religia zorientowana na wielbienie Człowieka, który zginął pogardzaną w starożytności śmiercią, nie miałaby sensu, ani szansy przetrwania. JEZUS ZMARTWYCHWSTAŁ Krytycy nie odrzucają zmartwychwstania Jezusa ze względu na fakty świadczące przeciwko niemu, lecz z powodu światopoglądu, który skazuje ich na aprioryczne i nienaukowe założenie, że taki fenomen jest niemożliwy. Sceptyczni filozofowie, jak prof. Antony Flew, przegrywają publiczne debaty w tej sprawie, nie z powodu braku przygotowania lub niższej inteligencji, lecz dlatego, że fakty wskazują na zmartwychwstanie. W odróżnieniu od wielu filozofów, historycy starają się unikać konstruowania historii według swych przekonań, badając zamiast tego źródła przy pomocy historycznej metodologii. Stosowany przez nich proces pozwala wymienić przynajmniej dziewięć faktów, tak dobrze poświadczonych, że wszyscy uczeni zajmujący się tematem akceptują je jako historyczne. Przeglądając je zastanówmy się na co one wskazują.
W świetle
powyższych faktów, ustalonych przy pomocy naukowych metod historycznych,
zmartwychwstanie Jezusa jest nie tylko najbardziej satysfakcjonującym
wyjaśnieniem zagadki pustego grobu, ale i najlepiej poświadczonym
wydarzeniem starożytności. [ Biblista dr Gary Habermas napisał: „Pomimo że próbowałem, nie znalazłem drugiego tak dobrze poświadczonego wydarzenia w starożytnej historii.”[14] E. M. Blaiklock, profesor historii z Auckland University, napisał:
Lionel Luckhoo, jeden z najlepszych prawników XX wieku, po wieloletniej analizie wszystkiego, co dotyczy zmartwychwstania Jezusa, oświadczył:
Edward Clarke, adwokat Brytyjskiego Sądu Najwyższego, po dogłębnym zapoznaniu się z tematem, wyznał:
* * *
Dawne
hipotezy, że Jezus przeżył ukrzyżowanie albo że Jego ciało zostało ukryte
przez uczniów, nie ostały się próbie współczesnych badań archeologicznych,
historycznych i medycznych.[18] Dziś hipotezy te wymagają więcej wiary niż
przyjęcie zmartwychwstania Jezusa.
|
|
[ |
||||
|
główna |
pastor |
lekarz |
zielarz |
rodzina |
uzależnienia
| kuchnia
| sklep |
||||
|
|
||||
|
© 1999-2003 NADZIEJA.PL Sp. z o.o. Wszystkie prawa zastrzeżone. |
||||
 |
|
|||
W
1985 roku w Lynchburgu, w amerykańskim stanie Wirginia, kilka tysięcy osób
przysłuchiwało się debacie akademickiej na temat zmartwychwstania Jezusa.
Naprzeciwko siebie stanęli: znany ateistyczny filozof prof. Antony Flew z
uniwersytetu w Oksfordzie i chrześcijański biblista dr Gary Habermas.
